Telepathy is the transmission of information from one person to another without using any of our known sensory channels or physical interaction. We've all had instances where we can sense what someone is going to say before they say it, or can read somebodies thoughts and know what they were thinking at a specific moment. But is there any validity to this?

A series of studies from the peer-reviewed Journal of Scientific Exploration took subjects and had them try to telepathically send the image on the picture into the mind of the other person. Over the course of 4 experiments, they concluded they had reached statistically significant results:

"Taken together, the results from the four studies reported in this paper seem to lend strong support to the view that telepathy (or some other form of ESP) does exist and is possible to demonstrate in controlled experimental situations. This conclusion is based on the judgment that no reasonable alternative explanation of the results seems to exist." 

Married or not you should read this...

“When I got home that night as my wife served dinner, I held her hand and said, I’ve got something to tell you. She sat down and ate quietly. Again I observed the hurt in her eyes.

Suddenly I didn’t know how to open my mouth. But I had to let her know what I was thinking. I want a divorce. I raised the topic calmly. She didn’t seem to be annoyed by my words, instead she asked me softly, why?

I avoided her question. This made her angry. She threw away the chopsticks and shouted at me, you are not a man! That night, we didn’t talk to each other. She was weeping. I knew she wanted to find out what had happened to our marriage. But I could hardly give her a satisfactory answer; she had lost my heart to Jane. I didn’t love her anymore. I just pitied her!

With a deep sense of guilt, I drafted a divorce agreement which stated that she could own our house, our car, and 30% stake of my company. She glanced at it and then tore it into pieces. The woman who had spent ten years of her life with me had become a stranger. I felt sorry for her wasted time, resources and energy but I could not take back what I had said for I loved Jane so dearly. Finally she cried loudly in front of me, which was what I had expected to see. To me her cry was actually a kind of release. The idea of divorce which had obsessed me for several weeks seemed to be firmer and clearer now.

The next day, I came back home very late and found her writing something at the table. I didn’t have supper but went straight to sleep and fell asleep very fast because I was tired after an eventful day with Jane. When I woke up, she was still there at the table writing. I just did not care so I turned over and was asleep again.

In the morning she presented her divorce conditions: she didn’t want anything from me, but needed a month’s notice before the divorce. She requested that in that one month we both struggle to live as normal a life as possible. Her reasons were simple: our son had his exams in a month’s time and she didn’t want to disrupt him with our broken marriage.

This was agreeable to me. But she had something more, she asked me to recall how I had carried her into out bridal room on our wedding day. She requested that every day for the month’s duration I carry her out of our bedroom to the front door ever morning. I thought she was going crazy. Just to make our last days together bearable I accepted her odd request.

I told Jane about my wife’s divorce conditions. . She laughed loudly and thought it was absurd. No matter what tricks she applies, she has to face the divorce, she said scornfully.

My wife and I hadn’t had any body contact since my divorce intention was explicitly expressed. So when I carried her out on the first day, we both appeared clumsy. Our son clapped behind us, daddy is holding mommy in his arms. His words brought me a sense of pain. From the bedroom to the sitting room, then to the door, I walked over ten meters with her in my arms. She closed her eyes and said softly; don’t tell our son about the divorce. I nodded, feeling somewhat upset. I put her down outside the door. She went to wait for the bus to work. I drove alone to the office.

On the second day, both of us acted much more easily. She leaned on my chest. I could smell the fragrance of her blouse. I realized that I hadn’t looked at this woman carefully for a long time. I realized she was not young any more. There were fine wrinkles on her face, her hair was graying! Our marriage had taken its toll on her. For a minute I wondered what I had done to her.

On the fourth day, when I lifted her up, I felt a sense of intimacy returning. This was the woman who had given ten years of her life to me. On the fifth and sixth day, I realized that our sense of intimacy was growing again. I didn’t tell Jane about this. It became easier to carry her as the month slipped by. Perhaps the everyday workout made me stronger.

She was choosing what to wear one morning. She tried on quite a few dresses but could not find a suitable one. Then she sighed, all my dresses have grown bigger. I suddenly realized that she had grown so thin, that was the reason why I could carry her more easily.

Suddenly it hit me… she had buried so much pain and bitterness in her heart. Subconsciously I reached out and touched her head.

Our son came in at the moment and said, Dad, it’s time to carry mom out. To him, seeing his father carrying his mother out had become an essential part of his life. My wife gestured to our son to come closer and hugged him tightly. I turned my face away because I was afraid I might change my mind at this last minute. I then held her in my arms, walking from the bedroom, through the sitting room, to the hallway. Her hand surrounded my neck softly and naturally. I held her body tightly; it was just like our wedding day.

But her much lighter weight made me sad. On the last day, when I held her in my arms I could hardly move a step. Our son had gone to school. I held her tightly and said, I hadn’t noticed that our life lacked intimacy. I drove to office…. jumped out of the car swiftly without locking the door. I was afraid any delay would make me change my mind…I walked upstairs. Jane opened the door and I said to her, Sorry, Jane, I do not want the divorce anymore.

She looked at me, astonished, and then touched my forehead. Do you have a fever? She said. I moved her hand off my head. Sorry, Jane, I said, I won’t divorce. My marriage life was boring probably because she and I didn’t value the details of our lives, not because we didn’t love each other anymore. Now I realize that since I carried her into my home on our wedding day I am supposed to hold her until death do us apart. Jane seemed to suddenly wake up. She gave me a loud slap and then slammed the door and burst into tears. I walked downstairs and drove away. At the floral shop on the way, I ordered a bouquet of flowers for my wife. The salesgirl asked me what to write on the card. I smiled and wrote, I’ll carry you out every morning until death do us apart.

That evening I arrived home, flowers in my hands, a smile on my face, I run up stairs, only to find my wife in the bed -dead. My wife had been fighting CANCER for months and I was so busy with Jane to even notice. She knew that she would die soon and she wanted to save me from the whatever negative reaction from our son, in case we push through with the divorce.— At least, in the eyes of our son—- I’m a loving husband….

The small details of your lives are what really matter in a relationship. It is not the mansion, the car, property, the money in the bank. These create an environment conducive for happiness but cannot give happiness in themselves.

So find time to be your spouse’s friend and do those little things for each other that build intimacy. Do have a real happy marriage!

If you don’t share this, nothing will happen to you.

If you do, you just might save a marriage. Many of life’s failures are people who did not realize how close they were to success when they gave up

I absolutely love this story........

An 87 Year Old College Student Named Rose
The first day of school our professor introduced himself and challenged us to get to know someone we didn’t already know.
I stood up to look around when a gentle hand touched my shoulder. I turned round to find a wrinkled, little old lady beaming up at me
with a smile that lit up her entire being.
She said, “Hi handsome. My name is Rose. I’m eighty-seven years old. Can I give you a hug?”
I laughed and enthusiastically responded, “Of course you may!” and she gave me a giant squeeze.
“Why are you in college at such a young, innocent age?” I asked.
She jokingly replied, “I’m here to meet a rich husband, get married, and have a couple of kids…”
“No seriously,” I asked. I was curious what may have motivated her to be taking on this challenge at her age.
“I always dreamed of having a college education and now I’m getting one!” she told me.
After class we walked to the student union building and shared a chocolate milkshake. We became instant friends. Every day for the
next three months, we would leave class together and talk nonstop. I was always mesmerized listening to this “time machine”
as she shared her wisdom and experience with me.
Over the course of the year, Rose became a campus icon and she easily made friends wherever she went. She loved to dress up and she reveled in the attention bestowed upon her from the other students. She was living it up.
At the end of the semester we invited Rose to speak at our football banquet. I’ll never forget what she taught us. She was
introduced and stepped up to the podium.
As she began to deliver her prepared speech, she dropped her three by five cards on the floor. Frustrated and a little embarrassed she leaned into the microphone and simply said, “I’m sorry I’m so jittery. I gave up beer for Lent and this whiskey is killing me! I’ll never get my speech back in order so let me just tell
you what I know.”
As we laughed she cleared her throat and began, “We do not stop playing because we are old; we grow old because we stop
playing. There are only four secrets to staying young, being happy, and achieving success. You have to laugh and find humor every day.
You’ve got to have a dream. When you lose your dreams, you die.
We have so many people walking around who are dead and don’t even know it!There is a huge difference between growing
older and growing up.
If you are nineteen years old and lie in bed for one full year and don’t do one productive thing, you will turn twenty years old.
If I am eighty-seven years old and stay in bed for a year and never do anything I will turn eighty-eight.
Anybody can grow older. That doesn’t take any talent or ability. The idea is to grow up by always finding opportunity in change.
Have no regrets.
The elderly usually don’t have regrets for what we did, but rather for things we did not do. The only people who fear death are those
with regrets.”
She concluded her speech by courageously singing “The Rose.”
She challenged each of us to study the lyrics and live them out in our daily lives.
At the year’s end Rose finished the college degree she had begun all those years ago. One week after graduation Rose died
peacefully in her sleep.
Over two thousand college students attended her funeral in tribute to the wonderful woman who taught by example that it’s
never too late to be all you can possibly be .When you finish reading this, please send this peaceful word of advice to your friends and family, they’ll really enjoy it!
These words have been passed along in loving memory of ROSE.
REMEMBER, GROWING OLDER IS MANDATORY. GROWING UP IS
OPTIONAL.
We make a Living by what we get, We make a Life by what we give.

computerquantumscan    quantumhealing
Zo een 9 maand geleden,
bezocht ik met mijn man een alternative genezer. Mijn man heeft C.V.S. De dokters kunnen niets doen hieraan. Toen deze man dus zei dat hij het kon verbeteren met een nieuwe therapie. Asyra genoemd. dacht ik laat het ons proberen.
Met een computer en magnetische staven werd er een profiel
opgesteld van allergieën en zwakke punten in zijn lichaam, en werden medicijnen afgewogen. Toen zei die man dus er is nog iets dat ik wil probreren.
Hij zette een andere computer op, en voerde de naam en geboortedatum en
adresgegevens in zijn computer. Ik zag een foto van een lever verschijnen. Toen kreeg ik stekende hoofdpijn.  Alsof er een band met pinnen rondom mijn hoofd
werd gelegd en deze aangespannen. zodat de stekels diep in mijn hoofd drongen.Ik schreeuwde van pijn, hield mijn hoofd vast. maar ik werd genegeerd.
In de verte hoorde ik de man iets zeggen over quantumscan en uitlijnen en testen met
liefde op ijs. Toen we naar huis reden kreeg ik last van afwezig zijn, wazig zien, zig zag zijden gelijk een dronken iemand en algemene zwakte. ik vroeg dan ook mijn man het stuur over te nemen. thuis ging ik liggen env roeg om naar de man te bellen om het programma stop te zetten en de naam eruit te halen. De man scheepte ons af. zeggende dat ik niet in de computer zat? en alleen problemen
ondervond omdat ik in de energie van mijn man hing en op hetzelfde adres woonde.
Ik moest maar een nacht erover slapen en er zou me reiki gestuurd worden. s morgens was het echter nog erger. weer naar de man gebeld. bijna gesmeekt , er werd gezegdd at de computer afstond. De toestand met me verergerde. ik viel regelmatig in half coma. was deppresief, kreeg zelfmoordneigingen en  als ik
wakker werd weende ik dat ik dood wou. Mijn man heet elke dag 3 tot 4 keer gebeld. steeds werd het afgewimpeld en geweigerd de gegevens uit de computer te halen. pas op zondagmorgen toen mijn man in komplete paniek belde dat ik voor dood lag in de zetel en niets meer kon. werd er geluisterd en werden de gegevens uit de computer gehaald. De band rond mijn hoofd verdween en ik voelde terug
energie in me stromen. de gevolgen zijn echter immens en destrateus.
Ik was energetisch gereduceerd tot amper menselijk. van 11 actieve chakra s gebonden
aan mijn lichaam tot de 18 e in het energetische veld. waren er slechts nog 3 minimaal actief. Mijn vibraties en energielevel stond zo laag als iemand die gaat sterven binnen 2 weken. Onderzoek van mijn quatumbewustzijn wees uit dat al mijn multidimensionele linken waren vernietigd. Al mijn karmabollen waren beschadigt. tot zelf de eerste binnenste bol van oorsprong en zieleplan.
Mijn energetische voelsprieten waren weg, mijn energetische vleugels en mijn
etherische boom. Mijn helderziendheid  kompleet wet. Er schoot bijna niets meer
van me over Ik heb  de hemel en het thuisuniversum hulp gevraagd om me terug
op te bouwen. Maar voor ik kontakt met thuis kon maken moest ik eerst mijn
vibraties verhogen en mijn chakra s aktiveren. gelukkig had ik op mijn komputer
en one line veel onderrichtingen achter gelaten. En ik heb mezelf dus begeleid
door al mijn postings en tapes te volgen om terug aan de 7 e chakra te geraken.
na het activeren van de 4e chakra werd mijn inner lichtlichaam terug geplaatst.
En met het activeren van elke nieuwe chakra werd het inner chrustuslichaam en
het inner engelenlichaam teruggeplaatst. met het activeren van de hogere chakra
s werd in volgorde mijn uoter lichtlichaam teruggeplaatst met mijn specifieke
licht DNA. de volgende christuskleden of lichtlichamen ( totaal van 1+6=7) en
mijn engelenlichamen (1+3=4) waarna  er testen bij me gedaan werden vanuit de
enrgetische wereld om te kijken wat er nog restte wat er hersteld kan worden, en
wat ik terug moet leren.  Voor dit herstelplan was een grote samenwerking nodig
door de goden en hemelen van deze aarde, mijn thuisuniversum, verschillende
buitenaardsen lichtmeestersen engelen hebben hier aan meegewerkt. net als de
christus van deze planeet tot de christus van mijn thuis, en alle tussenliggende
stappen.ook de lichtmeesters van deze planeet, nu nog.
Door het verlagen van mijn vibraties ben ik geinfekteerd geraakt door een massa quantumvirussen, en 
daar ik niet meer in lijn stond ook echte virussen. ik heb een longinfektie gekregen. 2 antibiotika kuren gehad en een cortisonekuur. een healing op een spaceship en op een lichtship. En na 4 maand ben ik nog niet kompleet genezen, en ook niet helemaal mezelf. Ik word ook op regelmatige basis aangevallen door
demonen nu, en zwarte schaduwen.
Ik heb mijn vleugels terug, maar ze zijn zwakker, mijn voelsprieten zijn er voor 3/4 terug, mijn boom is ook terug geplaatst maar hij is kleiner en met minder vruchten. Mijn heldervoelendheid en
energieherkening is minder. Afstand bescherming en healing is nu niet mogelijk
zonder one line kontakt. en ik kan ook niet meer plaatsen waar mensen een probleem hebben om opgelost te worden.
Ik heb nog altijd periodes van depressie en angstaanvallen, en ik heb een hoop training en scholing  die ik
gehad heb in vorige levens over te doen.
De reden waarom ik dit verhaal vertel, is dat mensen moeten weten dat dingen niet altijd zijn wat ze lijken te zijn. Vaak word gezegd dat je hoger bewustzijn toestemming geeft als ze je
behandelen. Zou mijn hogere zelf toestemming geven om mij dit allemaal aan te doen?  Is mijn keuze om getrouwd te zijn en te blijven met mijn man voldoende reden om mij dit aan te doen? wat mij frustreert is , dat wanneer er onmiddellijk gestopt was met het programma te laten draaien toen ik naar mijn
hoofd greep me dit allemaal gespaard was gebleven. ik heb zelfs geen enkel excuus gekregen.
Alleen onbegrip.
Men steld dit computerprogramma voor als de nieuwe geneeswijze van de toekomst. de waarheid is dat je jezelf weggeeft, in handen waarvan je niet eens weet wat ze met je kunnen doen.
Naast het denken dat een computer energie uit het niets kan creeëren door het woord liefde wat
compleet idioot op zich is. we weten allemaal dat een computer geen emotie kent,
en ook geen energie creeërt. integendeel hij gebruikt energie. Hij bgerijpt ook
niets van multidimensionaliteit, noch van de wet van karma, levenslessen,
zieleplan, maar als hij jou kan rechtzetten, aan de andere kant van de aarde;
Welke macht heeft hij dan om jou te vernietigen? Wat als deze computer een virus
heeft of gehackt wordt? een programmacrasch heeft en jou fout herschrijft gelijk
het met mij gebeurd is? Als jij het laat doen, begrijp je dan het verband dat
ineens jou man, vrouw of kind ernstig ziek word of dood gaat? Of als ze joug
ebruiken om anderen te voeden met  hun helende energie
Wat als iemand ongevraagd jou gegevens in de computer steekt, want ze zullen het wel aan je
hoger bewustzijn vragen. zeggen ze.
Je moet hen vertrouwen. Maar als het mis gaat ben jij de pineut, en je staat er alleen voor.
Deze quantumscan zoals het noemt is een sprookje, dat tot drama 's leid. natuurlijk lees je veel
positief.
Lang heeft men ook gezegd, dat roken niet gevaarlijk was voor de
gezondheid. Nucleaire energie is nog steeds zogezegd ongevaarlijk en
milieuvriendelijk, ook al weten we ondertussen beter. Pesticiden waren de
oplossing tegen schadelijke insecten en verzekerde een goede oogst, de gevolgen
ervan zien we vandaag.
Vermageren zonder op je eten te letten, alleen door
een pil te slikken? velen beklagen het hun nu.
Deze quantumscan heeft de macht je op te bouwen of te breken. Niet alleen voor dit leven maar al je
volgenden.  Hoe lang zal het duren eer de techniek zal gebruikt worden in het
leger? de gevangenissen? In de oorlog, door tirannen? in heropvoedingsprogramma s? Wat als jij het bent die ze gebruiken om de andere te voeden?  terugkijkend
op het verleden van de mensheid niet lang dus.
dit artikel is 100 pct waar en mag gedeeld worden mits mailvermelding . En dit om mensen te beschermen tegen dezelfde ervaringen. Na 9 maand ben ik nog altijd ziek en moe  en niet meer dezelfde als daarvoor.
Mijn helderwetendheid en helderziendheid, is 80 pct minder. Alsook mijn energiepeil. En ik neem meer medicijnen in. Het heeft me veel geld gekost, en veel problemen gegeven.
 [email protected]

suraya afroze Manar

Love is like life. No path is so clear,No step is so easy
Real Touching Story About a Soldier

This is a real touching story about a soldier who was finally coming home after having fought in Vietnam. He called his parents from Delhi.

“Mom and Dad, I’m coming home, but I’ve got a favor to ask. I have a friend I’d like to bring with me.” “Sure,” they replied, “we’d love to meet him.” “There’s something you should know,” the son continued. “He was hurt pretty badly in the fighting. He stepped on a land mine and lost an arm and a leg. He has nowhere else to go, and I want him to come live with us. ! “I’m sorry to hear that, son. Maybe we can help him find somewhere to live.” “No, Mom and Dad, I want him to live with us.” “Son,” said the father, “you don’t know what you’re asking. Someone with such a handicap would be a terrible burden on us. We have our own lives to live, and we can’t let something like this interfere with our lives. I think you should just come home and forget about this guy. He’ll find a way to live on his own.”

At that point, the son hung up the phone. The parents heard nothing more from him. A few days later, however, they received a call from the Delhi police. Their son had died after falling from a building! they were told. The police believed it was suicide. The grief-stricken parents flew to Delhi and were taken to the city morgue to identify the body of their son. They recognized him, but to their horror they also discovered something they didn’t know, their son had only one arm and one leg.

The parents in this story are like many of us. We find it easy to love those who are good-looking or fun to have around, but we don’t like people who inconvenience us or make us feel uncomfortable. We would rather stay away from people who aren’t as healthy, beautiful or smart as we are. Thankfully, there’s someone who won’t treat us that way. Someone who loves us with an unconditional love that welcomes us into the forever family, regardless of how messed up we are.

Tonight, before you tuck yourself in for the night, ask for the strength you need to accept people as they are, and to help us all be more understanding of those who are different from us!!!

Het zonnestelsel ontstond ongeveer 5 miljard jaar geleden, toen een interstellaire gaswolk om onbekende reden actief werd en door zijn eigen gewicht begon te krimpen en steeds sneller rond te draaien, waarna in het midden van deze gaswolk de zon ontstond.

Het ineenstorten van het midden van de gaswolk, ook zonnenevel genoemd, nam 100 000 jaar in beslag. Door de enorme hitte die ontstond bij het samentrekken ontstond een kleine ster die een groot deel van de gaswolk opzoog en zo een volwaardige ster werd: onze zon. Het overgebleven gas, ook accretieschijf genoemd, begon daarna af te koelen en er stolden stukken ijs, steen en metaal, die door botsingen steeds groter werden omdat ze aan elkaar vastklitten. Die grote brokken verzamelden al het nog overgebleven materiaal, op enkele asteroïden en meteoren na. Toen waren sommige brokken (protoplaneten) groot genoeg geworden om ook het laatste beetje gas op te zuigen.

Op dat moment, een miljoen jaar na het ontstaan van de eerste brokken, begon de zon plots sterke straling, een zonnewind, te produceren, die de gasmantel rond bijna alle protoplaneten, behalve de gasreuzen, wegblies. Daarna kregen de protoplaneten langzaam een stabiele baan rond de zon, en de planeten en manen werden gevormd door laatste grote botsingen tussen protoplaneten.

Daarna, ongeveer 4 miljard jaar geleden, kreeg ons zonnestelsel nog af te rekenen met een kosmisch bombardement, waardoor op veel manen en op veel planeten grote kraters ontstonden.

We al search to a purpose of us existence. most of the time their is no explanation. Just because we dont understand the truth raison why. Are we created to have fun? For the majority of the creatures is live no fun. Are we created to enjoy who have created us. the one who we cal GOD? Honest i dont think he have not much pleasure one the most of us, our he must be a sadist. And i refuse to believe that. Meaby we are just created because he love to create. To give exspression one his thinking. and his thinking seems unlimitied. so he stay bussy with create in al kind of forms, existence and lives. and when he is sastifie from his creation. He keeps it. and give independency.
I concider miself as a creation where he is satifie from, and give me the independency. even i be far from perfect. i be just worth it.!!!!!      [email protected]